WARSZAWA WSCHODNIA BY MATEUSZ GESSLER - Francja elegancja

Nic nie przyciąga do restauracji lepiej, niż znane nazwisko. I to niekoniecznie związane z kuchnią – czego dowodzi wielka popularność otwartej niedawno restauracji, której wspólnikiem jest Robert Lewandowski. A jeśli to nazwisko należy do kucharza celebryty, to sukces jest wręcz murowany. Tak jest z postacią Mateusza Gesslera, który szerszej publiczności zaczął być znany jako juror popularnego programu Masterchef Junior. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że Mateusz jest synem innego popularnego restauratora - Adama Gesslera. Sam aktualnie ma w Warszawie trzy restauracje – Warszawę Wschodnią, Ćmę i Warszawski Sen. Tę ostatnią odwiedziliśmy przed paru laty (recenzja TUTAJ) i wyszliśmy całkiem zadowoleni. A teraz, po latach przerwy, odbyłam drugą wizytę w pierwszym lokalu Mateusza czyli w Warszawie Wschodniej – istniejącej od 2012 roku. Czy tym razem znana persona stanęła za dobrym smakiem i kuchnią wartą uwagi? Sprawdzam!

 

Warszawa Wschodnia to miejsce zdecydowanie eleganckie. Wrażenie robią wysokie stropy odrestaurowanego budynku z czerwonej cegły, położonego na terenie zrewitalizowanego kompleksu SOHO. A jeszcze większe wrażenie robi futurystyczny fortepian ustawiony w rogu sali głównej. W restauracji jest bardzo dużo obsługi kelnerskiej, więc można poczuć się zaopiekowanym w pełni. A przy otwartej kuchni można poobserwować kucharzy w trakcie pracy. To zdecydowanie miejsce na romantyczną randkę czy celebrowanie ważnego święta, ale w porze lunchu atmosfera robi się zdecydowanie luźniejsza (a ceny bardziej przystępne). W menu dominuje kuchnia polska i francuska - co jest w pełni zrozumiałe, gdyż Mateusz Gessler dużą część swojego życia spędził we Francji. Ukończył również szkołę gastronomiczną w Lozannie.

Na start Warszawa Wschodnia częstuje nas czekadełkiem w postaci kilku rodzajów domowego pieczywa z masłem. Jest to oczywiście miłe powitanie, choć nie raz wspominałam, że oczekuję trochę więcej oryginalności w doborze amuse-bouche, szczególnie w takim miejscu. Chleb jednak zdecydowanie króluje w większości polskich restauracji…

Na początek mojego posiłku decyduję się na polski klasyk czyli tatar wołowy (39 zł). Mięso jest mocno zbite w jedną masę i już połączone z dodatkami typu ogórek czy cebulka. Ja jestem zwolenniczką grubszego siekania i samodzielnego doboru składników, ale samo mięso jest smaczne i zdecydowanie dobrze doprawione. Zadziwia jednak bardzo skromne przystrojenie talerza.

Zupełnie inaczej prezentuje się druga przystawka – gofr buraczany z kozim serem i mikro ziołami (34 zł). Tu mamy na talerzu niemal wszystkie kolory tęczy, a gofr wygląda jak wyjęty z bajki o jednorożcach. W smaku jest trochę słodki, trochę wytrawny, z dużą ilością warzyw. Nie potrafię jednoznacznie określić czy jestem jego fanką, ale duży plus za oryginalność – szczególnie w daniu wegetariańskim.

Na spółkę z siostrą bierzemy jeszcze francuski klasyk czyli zupę rybną a’la bouillabaisse (48 zł). Podawana w uroczym czerwonym garnku, który pamiętam również z Warszawskiego Snu, to rzeczywiście porcja do dzielenia się. Intensywny pomidorowy wywar z naprawdę bogatą ilością ryby i owoców morza to dla mnie strzał w dziesiątkę. Co nam zostaje, zabieram ze sobą do domu, by jeszcze wieczorem rozkoszować się tym morskim smakiem.

Jako danie główne siostra wybiera intrygujące pierogi z bobem i kolendrą z sosem grejpfrutowym (28 zł). Ciasto w pierogach jest idealnej grubości, a farsz ciekawy, trochę przypominający…pierogi ruskie. Nie mogę natomiast w ogóle złapać smaku grejpfruta, na który bardzo liczyłam. Szkoda.

 

Dużo lepiej sprawdza się ośmiornica pieczona z fioletowymi ziemniakami (68 zł). Macka ośmiornicy jest przede wszystkim idealnie przyrządzona. To chyba najbardziej miękki (nomen omen) mięczak, jakiego w życiu jadłam - wielkie brawa! Dodatki są ciekawe, mają zróżnicowane smaki (kwaśna cytryna, słodkie jabłko, wytrawny ziemniak i pikantna papryka) i stanowią bardzo udaną kompozycję na talerzu. Zjadam to danie z wielkim apetytem.

Do potraw raczymy się przepysznym winem Chardonnay Moreau (18 zł za kieliszek) – głębokim w smaku, z długim finiszem. To idealne uwieńczenie naszego obiadu.

Warszawa Wschodnia to miejsce, w którym naprawdę lubię być. Kuchnia nie jest co prawda do końca równa – niektóre dania to petarda, a inne pozostawiają mnie dość obojętną. Ale wszystko podane jest z wielką klasą, w pięknym otoczeniu. Można się tu zasiedzieć, szczególnie gdy fortepian przygrywa w tle. A na Pradze Południe lokal w swojej klasie nie ma za bardzo konkurencji. Warto sprawdzić go samemu, szczególnie przy specjalnej okazji.

OCENA:  4 / 5

WARSZAWA WSCHODNIA by Mateusz Gessler
Mińska 25
Warszawa